Anna Leska-Daab

(ur. 14 listopada 1910 r., zm. 21 stycznia 1998 r.)

Anna Leska od młodości interesowała się lataniem. W wieku 18 lat zdobyła uprawnienia na kategorie A oraz B szybowców, a także licencję do sterowania balonem. Od 1938 r. zaczęła latać dwuosobowym samolotem szkolnym RWD-8.

Na początku wojny obronnej w 1939 r. Anna została mianowana podporucznikiem czasu wojny i zaczęła służbę w Eskadrze Sztabowej Dowództwa Lotnictwa. 22 września 1939 r. uciekła z ostrzeliwanego przez Niemców lotniska polowego. Zatrzymała się na krótko w Rumunii, później we Francji, a ostatecznie dołączyła do pilotów w Wielkiej Brytanii.

1 stycznia 1941 r. jako pierwsza Polka została członkiem Air Transport Auxiliary (ATA), brytyjskiej służby pomocniczej Royal Air Force. Jako pilotka ATA, od pierwszych dni służby była odpowiedzialna za transport samolotów z fabryk oraz dostarczanie uszkodzonych maszyn do punktu napraw lub zezłomowania. Misje w ATA były trudne ze względu na spore ograniczenia. Zabronione było m.in.: używanie radia (radiokomunikacja wykorzystywana była jedynie w samolotach bojowych), korzystanie z map (wiązało się to z obawą przed przechwyceniem planów przez III Rzeszę) oraz wykonywanie akrobacji powietrznych (co zmniejszało ryzyko katastrofy).

Anna Leska jako jedna z nielicznych pilotek spędziła w samolocie ponad 1500 godzin, co dało jej możliwość posługiwania się wszystkimi klasami samolotów, w tym również czterosilnikowymi bombowcami.

Według różnych źródeł przetransportowała około 700 samolotów bez ani jednego wypadku! Anna Leska został odznaczona brytyjskim medalem Golden Wings. W 1947 roku wyszła za mąż za Mieczysława Daaba, lotnika 301 Dywizjonu.